متأسفانه هم چون گذشته شاهد هستیم که هنوز هم برای خاموش کردن صدای کارشناسان و فعالان محیط زیست از وصله هایی مانند مخالفان توسعه و خدمات رسانی به مناطق دورافتاده و ... استفاده می شود(البته اگر شانس بیاورند و رنگی شان نکنند!) تا مبادا برای طبیعت ستیزی های آنان مانعی بوجود آید، به بهانه ی توسعه زیست بوم های وطن را به مرزهای بحران می کشانند و اگر صدایی هم به طرفداری طبیعت بلند شود با اتهامات عوام فریبانه در گلوها خفه می کنند و می گویند مگر می شود برای روستاها جاده نکشید و زیرساخت های اولیه زندگی را در روستاها فراهم نکرد و از پتانسیل های منطقه استفاده نکرد؟ ... پاسخ، نه نمی شود، ولی آیا هیچ کارشناس و فعال محیط زیستی را سراغ دارید که مخالف توسعه و خدمات رسانی به مردم روستاها باشد؟ و مگر می شود به مشکلات جنگل های زاگرس فکر کرد و سهم مردمانش را از صنعت نادیده گرفت؟ و مگر می شود بدون تغییر معیشت و برخورداری این مناطق از صنعت متناسب، وابستگی ویرانگرانه اهالی اش به جنگل و مرتع را سامان داد؟ و اتفاقا" برعکس، تمامی کارشناسان این حوزه اعتقاد دارند عدم برخورداری مناطق زاگرسی از سهم سرانه صنعت که منطبق بر ملاحظات زیست محیطی اشان هم باشد، عامل این همه فشار روزافزون به منابع طبیعی شان می باشد. ]